Bizim yaşantımızda anneler için gün var mıdır? Tarihimizin derinliklerinde bize ait bu gün ki gibi kutlanılan anneler günümüz yok.
Annelere hürmet etmek, saymak var. Ama her gün. Sadece bir gün değil. Anneler günü diye sadece bir gün seçmek annelerimizin değerini düşürür.
Yıl boyunca annemize saygılı davranmalı, buyurduklarını yapmalıyız. İsteklerini reddetmemeliyiz. Kalplerini kırmamalıyız.
Kalbimizin en mutena yerine koyarak her zaman yanında olduğumuzu hissettirmeliyiz. Bu güne kadar kendi annem dâhil birçok anneyle konuştum.
Evladının kötü olmasını isteyen anne görmedim. Evladının iyi yaptığında gurur duyan, fakat kötülük yapan evladı olursa anne yüreğiyle kucaklayan anneler gördüm.
Cennetin annelerin memnun olmasına bağlayan dinimiz annelerin ne kadar aziz olduğunu bize anlatıyor.
Annenin sözünü tutmanın ne kadar değerli olduğunu Veysel Karani hazretlerinde görmekteyiz. Son peygamberi görmeden annesinin sözünü tutmak için hemen annesinin yanına döner.
Kendisini düşünmez anneler hep evlatları için çırpınırlar. Evladının boynu bükülsün istemez. Gözünden yaş aksın istemez.
Annelerin hayır duasını alabilmek dünyanın en büyük hazinesidir. Annenin samimiyetinden hiç şüphe etmediğimiz dualarına âmin deriz.
Rabbimizin annenin isteğinde o kadar cömert ki, bütün kapılarını sonuna kadar açarak isteyen anneyse kabul ediyorum der.
Annemiz bizden razıysa Allah ‘ta razıdır.
Annemize ufak iyilik yaptığımızda ne kadar memnun olur hepimiz biliriz. Evlatlarına ne kadar öfkelenirse öfkelensin, evlatları anne dediklerinde tüm öfkesini atar.
Onun için varsa yoksa evlattır.
Evlatlar olarak annemizin değerini öğreniriz. Kendi çocuğumuz dünyaya gelince annemizi üzdüysek ne kadar pişman oluruz.
Pişmanlığımızı paylaşmayız belki vicdan azabı çekeriz. Annelerimizin isteklerini makul karşılamalıyız.
Bazılarımız buna senin aklın ermez anne diyor. Annelerimiz için en büyük hakarettir bu söz. Yuva kurunca da annemizi unutmamalı.
Ziyaretine sadece mayıs ayının ikinci haftası gitmemeliyiz. Ziyaretimizi uygun şekilde sürdürmeli, bağımızı koparmadan gönlünü hoş etmeliyiz.
Torunun eline çiçek vererek anneler günün kutlu olsun istemiyor annelerimiz. Evlatlarından, gelinlerinden güler yüz, tatlı dil bekliyor.
Annemiz evimize gelince suratımızı asmadan, öfkeli konuşmadan, sesimizi yükseltmeden, onun konuştuklarını dinlemeliyiz.
Annemizin evimize gelmesini günümüzde yük olarak görenler olabilir. Annelerin çocuklarının yuvasına gitmeleri onlar için talih kuşudur.
Evlatlar olarak annemizin bizim için yaptıklarını ödememiz mümkün değil. Haklarını ödemek için ne yapsak azdır.
Dünyada hiçbir şekilde annemizin hakkını ödeyemeyiz.
Ancak razı olursa mesele kalmaz. Annemizin rızasını alabiliriz.
Genç annesini Kâbe’nin etrafında tavaf yaptırırken Peygamberimizle karşılaşır. Ya Rasulullah sırtımda ki annem, haccını sırtımda yaptırıyorum.
Acaba anneme evlat olarak borcumu ödemiş olur muyum? Peygamber efendimiz “hayır” der. Anneler günü olarak kabul edilen gün için alınan bir demet gül annelerimize olan görevlerimizi yapmamıza kâfi gelir mi?
Asla kâfi gelmez.
