Çok az insana nasip olmuştur hayattayken takdir görmek. Kargı Belediye Başkanımız Merhum Ahmet Hamdi Akpınar yaptığı hizmetlerle yaşarken takdir görmeyi başaran nadir insanlardandı. Hizmet aşkıyla dolu olan bu kıymetli insan ömrünü memleketine adamıştı. İnanıyorum ki son nefesinde bile kalbi memleketi için atıyordu.
Rahmetliyle Kargılı olamam hasebiyle hemşerilikten de gelen güzel bir hukukumuz vardı. Konuksever bir insan olan bu güzel insan, misafirlerine hürmette sınır tanımazdı. Üniversitemiz öğrencilerini birkaç kez konuk etmişti. Gençleri çok severdi. Her fırsatta bizleri Kargıya davet eder, bitmek tükenmek bilmeyen o neşeli karakteriyle bizleri kahkahalara boğar, hasta haliyle bile ne kadar hayat dolu olduğunu gösterirdi. Aslında bizlere, satır aralarına gizlediği kelimelerle, üç günlük dünyada hiçbir şeyin üzülmeye değer olmadığını anlatmaya çalışırdı.
Vefatından kısa süre önce hastaneye yattığında beni aradı. Yine o esprili üslubuyla “hoca bak cezan artıyor Kargıyı ihmal etmeye başladın” dedi. Rahmetli yazılarımı takip ederdi. Üç şeye çok önem veriyordu. Hastane inşaatına, yüksekokula ve yaylalara. Her seferinde bana Kargı şivesiyle “hoca her hafta yazu yazuyon, ecük de Garguyu yazsağa. Hayinlik yapma” diye esprili bir üslupla takılırdı.
Devlet Hastanesiyle ilgili olarak “ölmeden şu temeli de atsaydık hayırlısıyla” dediğinde “ağzından yel alsın başkanım bu yaşam enerjisiyle sen bizi bile gömersin” demiştim. Ne yazık ki temel atma törenini görmek nasip olmadı rahmetliye.
Geçen sene, üniversite öğrencilerini Kargı’ya geziye götürdüğümde gençlere; “Gençler, bizim yaylalarımızın Karadeniz yaylalarından neyi eksik!” Beni kastederek “ama sizin şu hocanız köşesinde bir kere yazmadı. Bir de hemşerimiz olacak” diye takıldığında. “Başkanım söz yazacağım” demiştim. Şimdi vefatından önce istediğini kaleme alamamış olmanın azabıyla yazıyorum bu yazımı.
Hayat ezan ile sela arası kadar kısadır derler ya. Hakikaten öyle. Daha dün yanımızdaydı. Yaptığı şakalarla, esprilerle hiç ölmeyeceğini zannettiğimiz bu güzel insan şimdi ebedi istirahatgahında. Bize düşen görev arkasından bol bol dua etmek. Bu memleket ve hizmet sevdalısı insanı unutmamak ve unutturmamak.
Kendisi bu dünyadan ebediyete göç etmiş olsa da, yaşarken bile çalışmalarından ötürü büyük övgüler almış olan Rahmetli Ahmet Hamdi Akpınar’ın isminin yaşatılması gerektiği kanaatiyle hepinize saygı ve selamlarımı sunarım. ALLAH hepimize ölmeden önce merhum Akpınar gibi takdir edilen ve sevilen insan olmayı nasip etsin.
Rahmetliyle Kargılı olamam hasebiyle hemşerilikten de gelen güzel bir hukukumuz vardı. Konuksever bir insan olan bu güzel insan, misafirlerine hürmette sınır tanımazdı. Üniversitemiz öğrencilerini birkaç kez konuk etmişti. Gençleri çok severdi. Her fırsatta bizleri Kargıya davet eder, bitmek tükenmek bilmeyen o neşeli karakteriyle bizleri kahkahalara boğar, hasta haliyle bile ne kadar hayat dolu olduğunu gösterirdi. Aslında bizlere, satır aralarına gizlediği kelimelerle, üç günlük dünyada hiçbir şeyin üzülmeye değer olmadığını anlatmaya çalışırdı.
Vefatından kısa süre önce hastaneye yattığında beni aradı. Yine o esprili üslubuyla “hoca bak cezan artıyor Kargıyı ihmal etmeye başladın” dedi. Rahmetli yazılarımı takip ederdi. Üç şeye çok önem veriyordu. Hastane inşaatına, yüksekokula ve yaylalara. Her seferinde bana Kargı şivesiyle “hoca her hafta yazu yazuyon, ecük de Garguyu yazsağa. Hayinlik yapma” diye esprili bir üslupla takılırdı.
Devlet Hastanesiyle ilgili olarak “ölmeden şu temeli de atsaydık hayırlısıyla” dediğinde “ağzından yel alsın başkanım bu yaşam enerjisiyle sen bizi bile gömersin” demiştim. Ne yazık ki temel atma törenini görmek nasip olmadı rahmetliye.
Geçen sene, üniversite öğrencilerini Kargı’ya geziye götürdüğümde gençlere; “Gençler, bizim yaylalarımızın Karadeniz yaylalarından neyi eksik!” Beni kastederek “ama sizin şu hocanız köşesinde bir kere yazmadı. Bir de hemşerimiz olacak” diye takıldığında. “Başkanım söz yazacağım” demiştim. Şimdi vefatından önce istediğini kaleme alamamış olmanın azabıyla yazıyorum bu yazımı.
Hayat ezan ile sela arası kadar kısadır derler ya. Hakikaten öyle. Daha dün yanımızdaydı. Yaptığı şakalarla, esprilerle hiç ölmeyeceğini zannettiğimiz bu güzel insan şimdi ebedi istirahatgahında. Bize düşen görev arkasından bol bol dua etmek. Bu memleket ve hizmet sevdalısı insanı unutmamak ve unutturmamak.
Kendisi bu dünyadan ebediyete göç etmiş olsa da, yaşarken bile çalışmalarından ötürü büyük övgüler almış olan Rahmetli Ahmet Hamdi Akpınar’ın isminin yaşatılması gerektiği kanaatiyle hepinize saygı ve selamlarımı sunarım. ALLAH hepimize ölmeden önce merhum Akpınar gibi takdir edilen ve sevilen insan olmayı nasip etsin.
