Çocukların eğitimi öğretimi aileler için çok önemlidir. Çocukların başarısı evdeki ortama da bağlı olduğunu unutmamak gerekiyor. Çocukların evinde huzur olursa başarı oranı o derece artar. Okuyanların bulunduğu ortamın sakin olması önemlidir.
Huzurdan nasiplenmeyen ailenin küçük bireylerinin sözleri, davranışlarıyla toplum kuralalrı çatışır. Aile büyüklerinden hangiis olursa olsun bir “benle mi” iyi veya kötü olur toplumda dememelidir.
Aileler çocuklarıyla birebir ilgilenmeleri gerektiğinide bilmeliler.Bunu hem anne bilmeli, hemde baba. Anne sürekli evde ve evin çevresinde bulunmasından dolayı çocuklların ruhsal, zihinsel gelişimi kendiisne ait dğildir. Sorumluk babaya da düşer.
Kırsal kesimde ne yazık ki çocuğun bütün ahlaki gelişimiyle , okul gelişimiyle anneler ilgilenir. Bir kısım babaların düşüncesi kendi hayatıdır. Ailenin yiyeceği, giyeceği onun derdi değildir. Bazılarını derdi zevku sefalarıdır.
Annelerin yaptırım güçleri babaya göre azdır. Bazı babaların çocuklarının eğitimiyle ilgilenmesini beklemek beyhudedir. Anne ne kadar sertlik göstersede annelik özelliğinden merhamet damarı ağır basar.
Toplumuzda ne yazık ki, babanın yegane düşüncesi kendi hayatı , kendi dünyası olanlar var. Çocuklarıyla iletişim yerine ağır hakaretler, argo kelimeler kullanarak masum çocukları sindirmektedir. Babalarının eve gelmeden uykuya sığınanlar var.
Zararlı alışkanlıkları olan babaların cezasını ne yazık ki, çocukları çekmek zorunda kalmaktadır. Eve sarhoş gelen babanın çocuğuyla ilgilenmesini beklemek, onun ihtiyacını karşılamasını düşünmek, derdine ortak olmasını düşünmek bile hayaldir.
İçkiden insan uzak durmalıdır. Gençlerde özentiye kapılarak “ne olacak bir kere içmekten bir zarar gelmez düşüncesine kapılmamalıdırlar.” Kötü ve iyi alışkanlıkların başlangıcı bir defadan zarar gelmez ne olacak düşüncesinden doğmuştur.
Aileyi bütün olarak ele aldığımızda babanın ağırlığı vardır.Otoritesiyle çocukların yanlışlarını düzeltir. Bakmasıyla saygılı davarnmasını sağlar. Babanın eseri olarak gelişimine çocukların katkısı fazladır. Fakat babanın yapması gereken birinci derecedeki görevini ihmal etmesi nesillerde onulmaz yaralar açar.
Evde annenin çırpınmasıyla , yalvarmasıyla çocuk ne kadar başarılı olur? Anneleriyle yaşayan çocuklar başarılı olma oranı yüksektir. Babalrını kaybedenler daha farklı bakarlar olaylara.
Baba hayatta olduğu halde evde ki huzuru bozuyorsa, saygısız davranıyorsa, gerçekten beklenilen davranışlar yerine kötü davranıyorsa akranlarına göre çocuğun; davranışı, kavrayışı, iletşimi, toplum kurallarına uyumu olumsuz olacaktır.
Derslere kendini veremeyecektir. Zorlasada başarılı olamayacak, topluma faydalı, çalışkan, dürüst nesil yetişmeyecektir. Babalar ne olursa olsun kötü alışkanlıklara tövbe etmeliler. Kendileri için yaşamayacaklarını anlamaları gerekiyor.
Körpecik çocukların sevgi dünyalarını karşılıksız bırakmamalılar. Kendim kaybettim fakat çocuklarım yaşamış olduğum berbat ömrü yaşamasın diye yapmakta olduğu yanlışlardan vazgeçmelidir.
Eğlence denince illaki insanları sarhoş eden içecekler mi olmalıdır? İnsanın maddi manevi kaybına vesile olan içecekler uzak duramalı anneler babalar.
Çocuğunun kaçıncı sınıfa devam ettiğini bilmeyen velilerle karşılaşıyor insan. Kaçınca sınıfa gittiğini bilmeyen velilerin beklentiside yüksek olmasını anlamkata kolay değil. Önce çocuğumuzla bire bir ilgilenmeli, sonra da okullardan beklentimiz olmalıdır.
Huzurdan nasiplenmeyen ailenin küçük bireylerinin sözleri, davranışlarıyla toplum kuralalrı çatışır. Aile büyüklerinden hangiis olursa olsun bir “benle mi” iyi veya kötü olur toplumda dememelidir.
Aileler çocuklarıyla birebir ilgilenmeleri gerektiğinide bilmeliler.Bunu hem anne bilmeli, hemde baba. Anne sürekli evde ve evin çevresinde bulunmasından dolayı çocuklların ruhsal, zihinsel gelişimi kendiisne ait dğildir. Sorumluk babaya da düşer.
Kırsal kesimde ne yazık ki çocuğun bütün ahlaki gelişimiyle , okul gelişimiyle anneler ilgilenir. Bir kısım babaların düşüncesi kendi hayatıdır. Ailenin yiyeceği, giyeceği onun derdi değildir. Bazılarını derdi zevku sefalarıdır.
Annelerin yaptırım güçleri babaya göre azdır. Bazı babaların çocuklarının eğitimiyle ilgilenmesini beklemek beyhudedir. Anne ne kadar sertlik göstersede annelik özelliğinden merhamet damarı ağır basar.
Toplumuzda ne yazık ki, babanın yegane düşüncesi kendi hayatı , kendi dünyası olanlar var. Çocuklarıyla iletişim yerine ağır hakaretler, argo kelimeler kullanarak masum çocukları sindirmektedir. Babalarının eve gelmeden uykuya sığınanlar var.
Zararlı alışkanlıkları olan babaların cezasını ne yazık ki, çocukları çekmek zorunda kalmaktadır. Eve sarhoş gelen babanın çocuğuyla ilgilenmesini beklemek, onun ihtiyacını karşılamasını düşünmek, derdine ortak olmasını düşünmek bile hayaldir.
İçkiden insan uzak durmalıdır. Gençlerde özentiye kapılarak “ne olacak bir kere içmekten bir zarar gelmez düşüncesine kapılmamalıdırlar.” Kötü ve iyi alışkanlıkların başlangıcı bir defadan zarar gelmez ne olacak düşüncesinden doğmuştur.
Aileyi bütün olarak ele aldığımızda babanın ağırlığı vardır.Otoritesiyle çocukların yanlışlarını düzeltir. Bakmasıyla saygılı davarnmasını sağlar. Babanın eseri olarak gelişimine çocukların katkısı fazladır. Fakat babanın yapması gereken birinci derecedeki görevini ihmal etmesi nesillerde onulmaz yaralar açar.
Evde annenin çırpınmasıyla , yalvarmasıyla çocuk ne kadar başarılı olur? Anneleriyle yaşayan çocuklar başarılı olma oranı yüksektir. Babalrını kaybedenler daha farklı bakarlar olaylara.
Baba hayatta olduğu halde evde ki huzuru bozuyorsa, saygısız davranıyorsa, gerçekten beklenilen davranışlar yerine kötü davranıyorsa akranlarına göre çocuğun; davranışı, kavrayışı, iletşimi, toplum kurallarına uyumu olumsuz olacaktır.
Derslere kendini veremeyecektir. Zorlasada başarılı olamayacak, topluma faydalı, çalışkan, dürüst nesil yetişmeyecektir. Babalar ne olursa olsun kötü alışkanlıklara tövbe etmeliler. Kendileri için yaşamayacaklarını anlamaları gerekiyor.
Körpecik çocukların sevgi dünyalarını karşılıksız bırakmamalılar. Kendim kaybettim fakat çocuklarım yaşamış olduğum berbat ömrü yaşamasın diye yapmakta olduğu yanlışlardan vazgeçmelidir.
Eğlence denince illaki insanları sarhoş eden içecekler mi olmalıdır? İnsanın maddi manevi kaybına vesile olan içecekler uzak duramalı anneler babalar.
Çocuğunun kaçıncı sınıfa devam ettiğini bilmeyen velilerle karşılaşıyor insan. Kaçınca sınıfa gittiğini bilmeyen velilerin beklentiside yüksek olmasını anlamkata kolay değil. Önce çocuğumuzla bire bir ilgilenmeli, sonra da okullardan beklentimiz olmalıdır.
