Doğarken bindiğimiz trende anne ve babamızla tanıştık.
O zamanlar onların hep bizimle seyahat edeceklerini sanıyorduk.
Oysa istasyonun birinde onlar trenden ineceklerdi ve bizi yolculuğumuzda yalnız bırakacaklardı. Zamanla trene başkaları da bindi ve bizim için önemliydiler. Kardeşlerimiz, arkadaşlar, çocuklarımız, hatta hayatımızın aşkı…
Birçoğu inmiştir, arkalarında üstelik de kalıcı bir boşluk bırakarak.
Kimisinin de eksikliği o kadar fark edilmez olmuştur ki, yerlerinin boşluğunu bile farkına varamamışızdır.
Bu tren yolculuğu neşe, keder, hayaller, beklentiler, merhabalar, Allaha ısmarladıklar ve vedalarla doludur.
Burada başarı, tüm yolcularla iyi ilişkilerde olmaktır. Bunun için de elimizden gelenin en iyisini yapmalıyız. Ancak, hepimizin karşı karşıya olduğu bir muamma var:
Hiçbirimiz hangi istasyonda ineceğimizi bilmiyoruz. İşte bunun içindir ki, en iyi şekilde yaşamalı, en iyi şekilde sevmeli, affetmeli, olduğumuzun en iyisini yansıtmalıyız.
Burası çok önemli çünkü trenden inip de yerlerimizi boş bırakacağımızda yaşam treninde yolculuğa devam edeceklerde güzel anılar bırakmalıyız.
Öyleyse yaşam treninde size iyi yolculuklar diliyorum.
Çok sevgi verin, başarı biçin!
Son olarak da, trenimde yolcu olduğunuz için her birinize teşekkür ederim.
Ha, unutmadan! Şahsen trenden bu yakınlarda inmeye hiç niyetim yok!
Yine de, ola ki indim, sizinle seyahat bir zevkti ! İyi ki binmişsiniz…
NEDEN OLMASIN / KAYAHAN ACAR
Sabah şafak vaktinde rahmetli Kayahan Acar’ın “Neden Olmasın” adlı şarkısını dinledim. Yaşam umudu ve sözleri Çok hoşuma gitti. Umarım sizler de beğenirsiniz.
Başlarken yeni güne, / Bir umut, / Bir umut içimizde…
Yaşamak, / Yaşamak gönlümüzce, / Bir ömür;/ Bir ömür mutlulukla
Neden olmasın?
Ha bugün ha yarın, oldu olacak / Neden olmasın?
Çoktan yıkılırdık biz, çoktan, / Umut olmasa…
Ha bugün ha yarın, oldu olacak, / Kaç gün bitti?
Ha bugün ha yarın, oldu olacak, / Neden olmasın? / Neden olmasın?
HAYATIN İÇİNDEN
1—Günaydın, nasılsın diye sorma? Ülkem gibiyim işte. Bir yanım acı, bir yanım gözyaşı. Hafıza kaybı şart oldu.
2—Bu neden benim başıma geldi, sürekli geliyor diyorsan, bir Şaman öğretisi şöyle der: “Ders sen öğrenene kadar devam eder.”
3—Hatay’da deprem felaketinden kurtulan bir kardeşimiz şöyle haykırıyordu. “Canımızı Hristiyan’a, Yahudi’ye ve Ateist’e emanet ettik. Malımızı Müslümanlardan korumaya çalışıyoruz.”
4—Dünyada okumuş ihraç edip, cahil ithal eden bizden başka bir ülke yoktur.
5—Sosyal Sigorta Genel Müdürüne , “ Ya emekli maaşıma ciddi bir zam yaparsınız, ya da boşanıp yirmilik bir çıtırla evlenirim ve ardımdan 65 sene dul maaşı verirsiniz .
İmza Köfteci Rıza.
6—Tekfen, Tekzen ve Tema Vakfı kurucusu mübarek insan Nihat Gökyiğit ölmüş. Çok üzüldüm. Gökyiğit’i Fatih camisinden binlerce Tekfen’li ve Tema’lı uğurlamış.
Allah rahmet eylesin. Ruhu şad, mekânı cennet ve devri daim olsun.
7—Özel ve güzel bir karikatür. Adem ile Havva tabiatın kucağında çimlere uzanmış çıplak yatıyorlar. Havva, “Bana çocukluğunu anlat Adem “diyor. Adem, “Anlatamam Havva, lap diye yaratılmışım, çocukluğumu bile yaşayamadım ben” diyor.
8—İllüminati (Dünyanın Derin Devleti örgütü) üyesi Rockefeller’in çok çarpıcı itirafı.
“Türkler okumayı sevmiyor, ezber ya da duyumlara göre hareket ediyorlar. Okuyup ta gerçekleri görseler hiç kimse Türklerle baş edemez. En büyük kazancımız Türklerin cahil kalmalarıdır.” demiş.
Hale ve ahvale uygun Kadri Şençalar’ın güzel bir Hicaz şarkısıyla veda ediyorum.
Görmedim ömrümün asude geçen bir demini,
Çekerim hep o siyah gözlerinin matemini,
Hasretinden inlediğim çekti benden elini,
Çekerim hep o siyah gözlerinin matemini…
17 Şubat 2023 / Mehmet Özata
