Sorunlarımız öyle çeşitlidir ki. Saymaya başlarsak hangisini öne alalım ya da ikinci plana erteleyelim diyebiliriz.
Eğitim emeklisi olarak bugünlerde yapılması yada plan ya da programlanması gereken konular arasında çocuklarımızın diş sorununu ve göz sorununu ele almalarını öneririm.
Kırsal alanda görevli iken ön sırada oturan bir öğrencimin sık sık tahtaya baktığını, görmede bir zorluk çektiğini fark ettim. Yerini değiştirdim aynı hareketlerin yapıldığını görünce, okulun dağıldığında beni göre eve öyle git çocuğum dedim. Arkadaşları arasında ona gözünden rahatsızsın diyemedim diyemezdim. Çocukların zamanla çok acımasız olduklarını biliyorum. Arkadaşlarını incitmek için öyle konu arıyorlardı ki. Sağlık konusunda onların birbirleriyle şakalaşmalarını istemedim sizin anlayacağınız.
Öğrencimin arkadaşları sınıftan çıkmışlardı, öğrencim yanıma gelerek, geldim öğretmenim dedi. Baban en kısa zamanda okula gelerek benimle görüşsün dedim. Öğrencimin velisi ellerini ovuşturarak geldiği okuluma geldi. Onu öğretmen odasına aldım ve çocuğunun göz sorunu olduğunu, en kısa zamanda bir uzmana ulaştırmasını istedim.
Öğrencimin birkaç gün yerinde olmadığını görünce sevinmiştim. Babanın benim önerimi dinlemesi hoşuma gitmişti. Bir iki gün sonra masadaki yerini alan öğrencimin gözlerinde dereceli gözlük vardı. Çok sevindim. O dönemde gözlüklülere prof mu olacaksın diye takılırlardı. Çocuklara gözlük taktırmak çok zordu.
Öğrencim artık tahtaya yazılanları çok rahat okuyor ve notunu alıyordu. Öğrencimde, bende mutlu idim.
Kırsal alan ya da kentsel alanda ki eğitim öğretim kurumlarında 26 yıl görev yapan bir eğitimci olarak okula yeni başlamış ve ilköğretim dönemleri içersinde bir genel göz ve diş kontrolünden geçirilmeleri sağlanmalıdır.
Yine tekrarlıyorum, 26 yıl hizmet dönemimde bir kez çocukların göz kontrolünden geçirildiklerine tanık oldum. Bu arada çocukların diş sorunu ilköğretim çağında çözümlenmezse ilerde büyük fakat adlandıramadığımız sorunlarla karşılaşması kaçınılmaz olur.
Sağlık ve Milli Eğitim Bakanlığımıza bir öneride bulunmak isterim. İlköğretime başlayan çocuklarımıza kırsal alan ve kentsel alanda beslenmeleri için bütçeye ödenek konmasını sağlamalarını öneririm.
Çocuklar bizim çocuklarımızdır, geleceğimizin teminatı olan yavrularımızın beslenme sorunlarını çözümlemek sanırım bizim önde gelen görevimizdir.
Çocukların beslenme ve sağlık sorunları çözümlenirse ülkemizde bakan gözlü insanlar değil gören gözlü insanların yetiştiklerini görürüz.
