Dağılmış yuvamın kapısında bekliyorum seni.
Gelişinin asi bekçisiyim.
Biraz ürkek, biraz güvensiz,
Biraz çekimser bakıyorum insanlara.
Ve insanlardan çokça kırgın olduğumu köşe bucak saklıyorum. Geçmişin kayığında kürek çekmekten gelecek kaygısını unutuyorum. Kaçtığım oluyor bazen ve kendimi arafta terk edilmiş buluyorum. Sırat köprüsünden geçmeye çalışıyorum hep
Ve peş peşe düşüyorum dizlerimin üstüne.
Canım acıyor, canım çok acıyor inan.
Aslında ben iyiyim.
Bilmediğin gibi herşey.
Değişen pek bir şey yok hayatımda.
Hala sigara üstüne sigara içiyorum,
Çaydanlıkta hala efkarım demleniyor.
Hala bardaktan zıkkım yudumluyorum.
Geceleri kitap okumakla geçiriyorum saatlerimi,
Bazen üç beş satır da ben karalıyorum.
Yazmayı seviyorum bilirsin.
Hele ki seni anlatmanın huzurunu izah edemiyorum ...
Bazen şişenin dibini gördüğüm oluyor
Ve aptal aptal gülümsüyorum.
Cebimdeki bütün parayı
Son kuruşuna kadar acım hafiflesin diye harcıyorum,
Ne büyük acizlik değil mi?
Büyüklüğüne say yine de, yokluğunla baş edemiyorum.
Aslında pek bir şeyim yok.
Aslım'a bakarsan hiçbir şeyim yok artık.
Benle kalmadı senle götürdüklerin.
Sahiplendiğim, sevdiğim, bana dediğim ne varsa zamanla yitirdim. Aslında benim her şeyden kastım da sendin
Her şeye kast edenim de..
Nasılsın deme
Bilmediğin gibi işte.
Gözle görülür değil yalnızlığım
Bedenim gönül ölüsü taşıyor içimde.
Daha az uyanıyorum gündüzleri,
Sokaklarda daha az görülüyorum.
Daha bir içime kapandım senden sonra,
Şimdi sorma! daha da köşeye sıkışmış hissediyorum.
Dudaklarım daha az ayrılıyor birbirinden, daha az konuşuyorum
Ve daha çok susuyorum
Ve biliyor musun?
Dahası dayanılmaz oluyor,
Daha bir çok özlüyorum seni.
Sana yalan söyleyemem
Beni doğrularımdan bilirsin.
BENDEN GİTTİN....
Şimdi daha bir çok seviyorum seni.
