Gücün tükendiğinde elinden tutup kaldırabilmeli. Bir öğretmen gibi problemlerine yol göstermeli.
Hayatın dönemeçlerini nasıl savrulmadan dönebileceğini göstermeli.
Sonra da dümdüz bir yola çıkarıp uğurlayabilmeli uzaklara…
Döneceğin günü özlemle bekleyerek.
Gurur duyabilmeli. Gerektiğinde senin için ateşe atabilmeli kendini.
Güven verebilmeli. Senin canın acıdığında onun da yüreği yanabilmeli.
Gemin alabora olup denize düştüğünde can simidin olabilmeli.
Her dalganın seni boğmayacağını öğretebilmeli.
Karanlık günlerinde ışık, gözyaşlarında mendil olabilmeli.
Yeniden “merhaba” dedirtmeli hayata.
Bahara merhaba diyen “kır çiçeğin” olmalı. Geçmişi geçmişte bırakmayı öğretmeli.
Arkana bakmaya kalktığında sana kızmalı ve eliyle ufku göstermeli.
Ne zaman ihtiyaç duysan yanında olabilmeli.
