Ne dünü yaşadık çocukluğumuzda , ne günü yaşıyor, ne de geleceğe umutla bakabiliyoruz ; karamsarlık …
Çocukluğumuzun geçtiği yıllarda köylerimizin nüfusları şehirlerde yaşayanlardan fazla idi ve halk tarım-hayvancılık ile geçimine sağlar muhannete muhtaç olmaz ve ne banka ne de kredi bilirdi.
Tarım toplumundan 1970 lerin ikinci yarısında çıkmaya başladık ve köylerimizdeki arazileri insan karnını doyurmamaya başladı. Şehirlerde ise fabrikalara işçiler alınmaya ve yeni iş sahaları açılmaya başladı. Birde özellikle 1955-1970 yılları arasında köylerde nüfus artışlarının yüksek olması ile köylerde okur-yazar oranının da artması köy ya da kırsal kesim nüfuslarını arttırdı.
1970 lerin ikinci yarısından itibaren yıldan yıla azalan nüfuslar sonucunda bu gün ilçemizde köyleri ile birlikte Kırsal Nüfus : 16.041İlçe Merkezi : 28.653 insan yaşamaktadır. Özellikle kırsal kesimdeki genç nüfus oranı bir hayli düşüktür hatta bazı köylerde kış nüfusu 15-20 lere kadar düşmektedir.
Osmancığın 42. Belediye başkanı Emin Serdar KURŞUN döneminde (2004-2009) ise Osmancığın kaderi adeta değişmiş ; hem verimi hem de kalitesi yüksek OSMANCIK BALDO pirinci ile pirince dayalı tarım üretimi ilçe ekonomisine daha da katkı sağlamıştır.
Bir zamanlar ilçede toprak sanayii 13-14 fabrikaya kadar ulaşsa da bu gün bu sayı tek rakamlara kadar düşmüştür. Gerçi toprak sanayii nin ilçeye katkısı asgari ücret seviyesinde olsada işsizliği önlüyordu.
2000 li yıllardan itibaren ise özellikle genç kızlarımız ile genç erkeklerimizin çok çalıştığı Giyim Atölyeleri ilçe ekonomisine kısmen hareketlilik sağlamıştır.
Sonuç olarak ; hem ilçe yerel-kamu yönetimlerinin hem de siyasi iktidarların 45.000 nüfusa yakın bu şirin ilçeye 500-800 çalışanın olduğu birkaç fabrika kazandırmaları hem refah düzeyini yükseltecek hem de göç veren Osmancığın göç alan Osmancığa dönüşmesini sağlayacaktır.
Sağlıklı günler …
