Yıl 1961- 1962… Bizler o zaman ortaokul son sınıfına devam ediyoruz.
Çorum Lise’sinin yan tarafında bir kazı çalışması yapılıyor. Soruyoruz...Temel kazılıyormuş!..
Teneffüse çıktığımızda bu temellerde oynuyoruz... Atlıyoruz,zıplıyoruz…
Temeller doluyor, daha sonraları tekrar kazılıyor ve ‘oyuncağı elinden alınmış çocuklar’ gibi üzülüyoruz. Çünkü; inşaata girmek yasaklanıyor !..
Bir bina çıkıyor ortaya zamanla ama, bilmediğimiz görmediğimiz ölçütlerde !..
Veee… Çorum’a bir ” KÜLTÜR SALONU” inşa ediliyormuş meğer…
Yıl 1966… Salonun ilk açılışı yapılıyor, bir Özel Tiyatro’nun oyunu ile…
Biz de gidiyoruz oyuna ailecek… Girişte ‘fuaye’ bir harika... Herkesin başı yukarda... Aynalı tavanda “kırık yürüyüşüne” bakıyor insanlar... Salon tam bitmemiş-soğuk-herkes palto-manto ile izliyor oyunu… Ama oyunun güzelliği ısıtıyor insanları…
Biraz da öykünerek izliyor oyunu Çorum’lu-Benim de bir “TİYATRO SALONUM VAR” diye…
 
                         *                *               *              *             *
Yıl 1972… Bir tiyatro topluluğu oluşturuyoruz Çorum Çimento Fabrikası bünyesinde-ÇİM-TOP-
Ustalarım; rahmetli Özkan KÖSTEKÇİ, Ferit MANAP ve Hüseyin Rahmi TANKAYA ağabeylerim ve Allah uzun ömürler versin Adanan BEYAZIT ağabeyim, Şahin SAPAZ, Osman BOYABATLI ve o günlerin ”yürekli kızları” ile ilk oyunumuz “HÜLLECİ’Yİ” sahneledik, tam 12 gece Çim.Fb. Lokalinin o küçük salonunda…Tabi ki; çalışkan, büyük insan ve sanat sever Fabrika Müdürümüz Merhum Ahsen AKAR beyefendinin izniyle… (Allah gani gani rahmet eylesin.)
 
             *                 *                *              *              *
“Hülleci ”ve” Bomba” oyunlarından sonra Halk Eğitim Müdürlüğünden teklif alıyoruz..
Adımız oluyor ”HET”-Halk Eğitim Tiyatro Topluluğu…
Bu arada bir “HET” daha oluşuyor Çorum’da... _Halk Evi Tiyatro Topluluğu… (Veli KARAKURT arkadaşımın kulakları çınlasın.)
 
 *                *               *               *                 *
Yıl 1973… Şubat ay’ının 17’sinde, yani bundan tam tamına 42 yıl önce; Turgut ÖZAKMAN’IN –“DUVARLARIN ÖTESİ” oyunu ile Kültür Salonundaki ilk oyunumuzu sahnelerken, yarım asır sürecek ‘tiyatro maceramız’ başlıyormuş meğer…
Halk Eğitim Tiyatro Topluluğu; önce Çimento Fabrikası çalışanları ile daha sonraları ise, öğretmenlerimizle, öğrencilerimizle, esnaflarımızla ve Çorumlu tiyatro severlerle başarılı 7 yıl geçirecekti.
Kültür Salonumuzun bir işlevi daha vardı... Amatör çalışmalara katkı sağlamak amacıyla nikah ve çok nadir de olsa düğün hizmetleri de veriyordu… (Bizim nikahta o sahnede, 1974 yılı 26 Ağustos’unda kıyılmıştı.)
Normal çalışma saatlerimizin bittiğinden itibaren aç karnımızı evde doyurduktan sonra-bazen de aç-salona gelir, prova ve oyunla ilgili diğer çalışmaları arkadaşlarımızla sürdürürdük…
Oyuncusu, Yönetmeni, Işıkçısı, Boyacısı, Marangozu,Terzisi hep bizlerdik !..
Dekoru bizler yapar-(Merhum Celal AHISKA arkadaşımı rahmetle anıyorum, Döner sahne yapmıştı bir oyunda), Boyasını biz yapıyor, kostümlerimizi kendimiz diktirir veya ordan-burdan bulurduk… Efekt ve Işıklarımız ise; merhum, kıymetli bir dost ve arkadaş M. Ali AKYOL‘UN veya Yusuf BOLAT öğretmenimizin parmakları ucundaydı hep…
Yani “KÜLTÜR SALONU” bizim 2. işyerimizdi…
 
*                      *                      *                      *                      *
Yıl 1980… 12 Eylül Askeri darbe sonucu salonumuz da 3 yıl gibi bir süre hiçbir faaliyet gösterilemedi…
Kültür Müdürlüğüne devredildiğinde; dönemin Kültür Müdürü bizlerden Cumhuriyetimizin 60.yılı nedeniyle bir oyun sahnelememizi istedi…
İstedi istemesine de, salonumuzda tavan lambaları, koltuklar ve perdesinden başka hiçbir şey kalmamıştı.
Kostüm odamız, boyahanemiz, marangoz tezgahımız dahil bir çöp kalmamıştı aşağıdaki odalarda…
Çorum Kültür Müdürlüğü adına 30.Ekim. 1983 tarihinden itibaren; Necati CUMALI’NIN “GÖMÜ” ad’lı oyununu sahneledik…
Velhasılı kelam sonuçta bir de baktık ki;
Bizim “KÜLTÜR SALONU” oluvermiş “DEVLET TİYATRO SALONU” !..
 
             *                                *                      *                      *                      *
Şu an ise; Amatörlerin zor girdiği (kira ödenmesi zorunlu)bu salonun yetkisini ise Özel İdare Müdürlüğü üstlendi.(Bir ara Ankara’lardan izin yazısı alınıyordu.Neyse beterin beteri var!..)
Benim ilk oyunum(ÇİM-TOP) Hülleci’de bir sözü vardı İmam efendinin;
-GELELİM MANAH MÜHİH MESELEYEEEE, diye…Yani, gelelim esas konuya…
Bir “KÜLTÜR SİTEMİZ” vardı. Sadece adıyla Kültürü temsil ediyordu…
Neyse ki yıkıldı da, bu yalandan kurtulduk… Sözüm ona PARK! Yapıldı…
Bir de bizim “KÜLTÜR SALONUMUZ” vardı-YIKMADILAR-adını değiştirip DEVLET TİYATRO SALONU yaptılar..
%90 yıkılacağı, yerine "KÜLTÜR MERKEZİ" yapılacağı açıklandı… (09.02.2015 tarihli Yerel Gazeteler)
Daha iyisi yapılacaksa yıkılsın…
Ammaa;
“MERKEZİ” yapılır da ”KÜLTÜR’Ü” olmazsa; işte o zaman yazık olur bizim o güzelim-emektar KÜLTÜR SALONUMUZA…
Hep birlikte sahiplenelim bu emanetlerimize…
-KÜLTÜRÜMÜZE DE,
-SALONLARIMIZA DA,
-SANATIMIZA DA…
 
*                      *                      *                      *                      *
Ben Tiyatrolu yaşamımda 40’yılı devirdim …
Siz Tiyatro severlere de nice 40 yılları devirecek “TİYATROLU –SANAT DOLU-GÜNLER” diliyorum.
                                                                 VE,
“Çorum Tiyatrosu” için çaba gösteren tüm “sahne emekçilerine” teşekkürlerimi sunuyor;
27 MART” DÜNYA TİYATRO GÜNÜ’NÜZÜ” KUTLUYORUM.
İYİ SEYİRLER….