Eğitim ve öğretim kelimeleri aynı anlamda çoğu zaman kullanılır. Eğitim kavramıyla, öğretim kavramı arasında büyük fark vardır aslında.
Eğitimle, öğretim çok farklı anlamlı iki terimdir. Öğretimde bilgi önemlidir. Eğitimde ise konuşma, davranış, beden dili gibi insanların eylemlerinde ortaya çıkar.
Eğitimin yaptırımı vardır. Gözle görülür, tanık olunur, hayatta elle tutulur sonuca ulaşmayı sağlayan çalışmadır.
Eğitimin temel amacı istendik davranışları elde etmektir. Çevremizde gürültülü konuşan kişi var bunun gürültüsünü zamanla sükûnete alıştırmaya eğitim denir.
Eğitim zor uğraştır. Eğitimcilik ayrı sanattır. Bazı hemşireler iğne yaptıklarında hiç acı duymazsınız bunun gibi öğrenilenin hayatta uygulanmasıdır eğitimin tarifi.
Zamanında yanlışlara müdahale edilmez, önlem alınmazsa sonucunda olumlu davranış bekleyemeyiz.
Öncelikle eğitimcinin ve de eğitilecek varlığın hazır olması gerekir. İnsanlar için eğitim noktasında en zor eğitilecek varlık yine insanlardır.
Bu gün çektiğimiz acıların, dertlerin temelinde eğitim meselesi vardır. Siz en güzel şekilde imkân sunun, ortam hazırlayın, temizliği yapın fakat orada ki kişilerin temizlik eğitimi zayıfsa, tertip düzen eğitiminde noksansa işiniz zor demektir.
Eğitimin amacı toplumda ki kurallar çerçevesinde ve olumlu davranışlarla günlük hayatını sağlamak gayesi temel hedeftir. Kışın küllerin belediyece konulan çöplerin çöp bidonlarının içine dökülmesi gibi davranışlardır.
Hiç av peşinde koşmayan tazının eğitimden sonra size avı yakalayıp getirmesi eğitimin semeresidir. Avın ne anlama geldiğini bilmeyen varlığa eğitim sonucunda davranışı kazandırmış olduk.
İnsanoğlunun da temel gayesi kendine emanet edilen yavrularını eğitmek olmalıdır. Zamanında sağlam eğitim vermezsek bunun zararını cemiyet çeker.
Küçük çağlardan itibaren sabırla eğitime başlanılmalı ve de daima aynı ölçülerde devam edilmelidir.
Eğitim gören gençle, eğitimsiz genç arasında ki farkı mutlaka bilirsiniz. Eğitimli insan disiplinlidir. Eğitimi anlatan davranışların başında saygılı olmak vardır.
Büyüğüne kaba konuşmaz. Küçüklerini ezmez. Aile ve yaşam alanında ki kurallara bağlı yaşar. Kendi adına yaşamaz.
Annesine babasına kötü söz söylenmez. Anne ve baba evladına yapacağı tavsiyenin içinde art niyet yoktur. Bunu bilir annesine babasına diklenmez, baskı yapıyorlar demez.
Toplumca kınanan davranışlarda bulunmak eğitimsizliğe yorulur.
Büyüğümüz su istedi diyelim. Su veremem nazik şekilde olsa da kabalıktır, saygısızlık ve nice kuru okumaktır.
Burada ki “saygısız “ kelimesi aslında eğitimsiz anlamındadır. İnsanlar kendi başlarına hayatlarını devam ettirme gibi şansları yok.
Genel ahlak kuralları küçük yaşlarda çocuklara verilmelidir. Olumsuzluklardan haberdar olancada benim çocuğum yapmaz, etmez dememeli aile büyükleri. Hepimizin çocukları gözümüzde masumdur ama yapma ihtimali de vardır.
Eğitimin ömür boyunca devam ettiğini aklımızdan çıkarmayalım. Her gün yeni eğitim almaktayız.
Farkında olmadan sürekli yapmış olduğumuz doğru bildiğimiz yanlışlarımız vardır. Yanlışı doğrultmak, hatadan dönmek en büyük eğitimdir.
Mutlaka yanlış bildiğimizin doğrusunu öğreniyoruz her gün. Yanlış konuşabiliyoruz. Kırıcı kaba davranabiliyoruz.
Günlük hayatta birilerine öfkelendiğimizde karşılaştığımız kişiler adedince yanlış yaptığımızı yakınımız hatırlatınca anlıyoruz.
Eğitimliyim diyen insan kısaca, cadde ve sokaklarda ahlaki kurallara uyar. Hitaplarına özen gösterir. Eğitimli insan halden dertten sıkıntıdan anlar.
Paylaşımcıdır, olumludur. Saygılıdır, hürmetkârdır, saygınlığını korur, arkadaşlıkları önemser. Konuşması tavrı size eğitiminin kaç derece olduğunu anlatır kişilerin.
Elbise, ayakkabı, saç kesimi, tıraş stili insanların eğitimli olduğunu anlatmaz. Giyim kuşam insanların eğitimi noktasında gerçek bilgiye ulaştırmaz bizleri.
Eğitim kişinin gerçek anlamda ki şahsiyetini ortaya koyar. Büyüklerinin yanında ölçülü konuşur eğitim alan kişiler. Nerede ne şekilde konuşması gerektiğini hiç unutmaz. Saygıda kusur etmeyeceğim diye de herkese de eyvallah demez.
