İnsanın bulunduğu ortamda her türlü davranışlar bulunur. Çocuklarımıza eğitimin ilk evresi ailede vermelidir. Hem de hiç ihmal etmeden verilmelidir.
Bunun içinde anne ve baba önceden kendini yetiştirmelidir. Doğumdan itibaren neleri öğreteceğini bilmeli. Nelerden koruyacağını da iyice öğrenmelidir.
Aile büyükleri, ailenin mutlak sorumlu olduğu eğitimi kendi dışına havale etmemelidir. Aile dışına bırakmamalıdır.
Ailenin kurum olduğunu unutmadan çocukların manevi olarak doyuma ulaşması için terbiyeden taviz verilmemelidir.
Ailenin ihmal ettiği terbiyenin sonraki yaşlarda telafisi mümkün olmuyor. Çocukların terbiye yaşlarını artık bilmeyen anne baba yoktur.
Çoğu anne, baba, nine, dede kısaca aile efradı her konuya vakıflar. Buna örnek olarakta yetmiş yaşlarındaki nineler örnek olsun.
Çünkü yetmiş yaşında ki nineler dizilerin yayın saatini bilmektirler. Torunlarının edepli olması diziden daha önemli olmasa gerektir.
Ailenin büyükleri televizyondaki dizi ve programlar kadar maalesef evlatlarını tanımıyorlar. Televizyonlardaki bazı yapımlardaki kişilerin tüm kişisel özelliklerini sayan kişilere şahit oldum.
Dizilerin oyuncularının gecesini gündüzünü adı gibi bilenler konuştum. Kendi çocuğunun öğretmeninin veya öğretmenlerinin isimlerini de bilmeyenler de genel de bunlardı.
Televizyon oyuncularının hayatına vermiş olduğumuz önemi, maalesef öz çocuğumuza göstermiyoruz.
Onları tanıdığımız kadar, çocuğumuzu tanımıyoruz. Toplumun içinde nasıl davranacağını öğretmiyoruz. Sınıfta nasıl oturulur, dersler nasıl dinlenir, derse katılmak isteyince nasıl izin istenir çoğu öğrenci bunlardan habersizler.
Çocuğun ilkokulu evidir. Evde eğitim verilmeyen çocuklarımızın yanlış davranışlarının vebali aile büyüklerinindir.
Çocuğumuza sorumluluk duygusu vermediğimizde elbette ödev yapmaz. Baba akşamleyin geldiğinde yatıncaya kadar televizyon izlerse çocuğun okulda başarılı olmamamsını izah etmek kolaydır.
Önce ailemizdeki bireylere eğitim vererek topluma faydalı kişiler yetiştirmeliyiz. Biz çocuklarımıza karşı eğitim vazifemizi yapmamız gerekiyor.
Eskiden sokakta bile terbiye uygulanırdı. Şimdi sokakta kontrol yok. Birinci derecede aile büyüklerinin sorumluluğundadır çocuğunun eğitimi.
Çocuklarımıza karşı ödevlerimizin önemini kavramaz isek sonra çok pişman oluruz. Onların gelişimleri, kişiliklerini biz oluşturacağız.
Hayırlı evladımız olsun istiyoruz. O zaman önce çocuğumuzu iyi eğitmeliyiz.